Dagboek van een aspirant schrijver – 23 januari 2019

Rome zien en schrijven!

De dag eerder nam ik afscheid van de groep mensen met wie ik vijf dagen op een geweldige snow coaching trip was geweest, door de tiefschnee en met de vellen onder de ski’s over de hoogvlaktes. Maar dat is een ander verhaal. De groep vloog terug vanaf Milaan en ik nam daar uiteindelijk de sneltrein naar Rome, waar ik half twaalf ‘s avonds op Roma Termini arriveerde.

In de trein nog snel dit leuke hotel kunnen boeken voor een schappelijk bedrag: http://www.relaissantamariamaggiore.com/ . Vijf minuten lopen vanaf het station. Aldaar ingecheckt nog één, okay twee, biertjes gedronken in the bar next door. Wat deze dagen nogal ongebruikelijk is, omdat ik momenteel een alcoholdieet houd.

De volgende ochtend 7:00 uur op, douchen, yoga en een heerlijk ontbijt. Iets na achten verliet ik het hotel voor een heerlijke wandeling door ontwakend Rome, langs een winkeltje van sinkel waar ik een pen en espresso kocht en verder naar de op een kwartiertje gaans liggende Thermen van Diocletianus, waar het Museo Nazionale en daarbinnen het Museo Epigrafico zijn. Het gebouwencomplex dus waar ergens het grafschrift van Allia Potestas ligt tentoon gesteld. Daar als eerste om negen uur naar binnen, een stoere zonnebril bij mijn mooie roze muts (die staat voor mij symbool voor mijn aan aandacht verslaafd ego, dat u het weet) rijker, en deze in de garderobe in een kluisje achter gelaten.

Het was nog even een zoektocht. Langs een informatieve tentoonstelling over de gemiddelde levensverwachting van Etrusken in wat Protorome werd genoemd. En langs een wel heel merkwaardig opschrift bij een loden plaatje waarop kennelijk dergelijke vervloekingen werden gekerfd:

“Dagboek van een aspirant schrijver – 23 januari 2019” verder lezen

Gloios

Waarom zijn wij op zoek gegaan naar informatie over gloios? Omdat wij ons voor het schrijven van deze ontzaglijke roman, deze “Allia Potestas – hoe een driehoeksverhouding de eeuwen overwon”, in niets minder moeten verdiepen dan in de werking van de menselijke, en met name ook de vrouwelijke, sexualiteit. Vanuit de moderne wetenschap weten we daarbij, dat een belangrijk verschil tussen de sexen daarin ligt, dat waar mannen sexueel opgewonden raken van visuele stimuli, vrouwen ontvankelijker worden door geur. De opwindende, “sexueel motiverende”, werking van het feromoon, dat middels humaan leukocyt antigeen materiaal in het reukorgaan feilloos signaleert over de histocompatibiliteit (complementaire antistoffen in het boed) van de gerokene. En, zo weet men nu, in vers zweet zit androstenol, een stofje dat de bloed-brein-barriere moeiteloos kan nemen en daar allerlei – naar wij voelend vermoeden – belemerrende inhibities vermindert en dus de geilheid toelaat.

In het zoogdierenrijk is het niet ongebruikelijk dat mannetjes in de bronstijd strijden om het tochtige teefje, soms zelfs tot de dood er op volgt. En dan is het eigenlijk ook altijd wel zo dat het tochtige teefje ontvankelijk is om zich door het overwinnende mannetje te laten nemen. In hoeverre zouden feromonen, angstzweet, overwinnaarszweet, adrenaline, de geur van doodstrijd en overlevingsdrang, een rol spelen bij deze sexuele motivatie en ontvankelijkheid?

En zijn wij mensen, waaronder net zo goed de dames, niet vooral ook zoogdieren, zeker in het meer dierlijke van ons bestaan, in onze sexualiteit en sexuele instincten?

“Gloios” verder lezen

Martialis

In hoeverre mag je de waarheid geweld aandoen omwille van het plot van een historische roman?

In onze speurtocht naar informatie over driehoeksverhoudingen in het oude Rome kwamen wij, onvermijdelijk eigenlijk, uit bij Marcus Valerius Martialis. Martialis’ pornografische epigrammen hebben, net als het grafschrift van Allia Potestas,  de millenia maar overleefd. Bovendien… neem nou dit pareltje, in de vertaling van E.B. de Bruyn:

Ze kwamen getwee in het morgenuur
om ieder Phyllis te neuken
maar vochten om voorrang met broederlijk vuur
als twee chef-koks in één keuken.

Doch spiernaakte Phyllis verzoende ze vlug
door zich allebei saam te beloven.
Ze legde de ene plat op zijn rug
en zette zich schrijlings erboven.

Voor de ander was dit attractie genoeg
en beiden rammeiden om ‘t even,
de ene peilde het ruim van de boeg,
de ander de achtersteven.

Martialis – Romance (link)
“Martialis” verder lezen